Zakręcone perypetie Peddie cz.19

Eddie
Kilka tygodni później
Jesteśmy z Patricią u Ninyi Fabiana, mamy poważne kłopoty, bo mieliśmy w 4 taki sam sen, obwieścił on, że czeka nas specjalna misja, nic z tego nie rozumiemy. Postanowiliśmy wrócić wcześniej do DA, i tam poszukać rozwiązania. Nasi przyjaciele właśnie się pakują i będziemy lecieć do szkoły. Mamy nadzieje, że poznamy te tajemnicze sny i dowiemy się o co w tym wszystkim chodzi, nie ukrywam, że się boję, o swoje życie i życie Patricii. W śnie jednoznacznie widać było, że nie jeżeli nie wykonamy misji, zginiemy.

Patricia
Po długiej podróży dotarliśmy do swojej szkoły, nic się tu nie zmieniło, prócz tego, że rośliny bardziej zarosły. Weszliśmy do środka, była tylko Trudi, która oznajmiła nam, że Victor wyjechał, a ona też niedługo leci na wakacje, i zostaniemy sami w DA. Mnie to pasowało, bo nie cieszyłam się zbytnio na spędzenie połowy wakacji pod opieką Victora, Trudi mi nie przeszkadzała. Poszliśmy z Eddiem do naszego pokoju, stanęliśmy w progu i patrzyliśmy z niedowierzaniem, na szafie, na której wisiało nasze wspólne zdjęcie formatu A2 , zamiast niego był obraz, wizja, nas, stojących, i patrzących na nieprzytomnych Ninę i Fabiana. Tak bardzo przeraził mnie ten widok, że straciłam panowanie nad sobą, czułam że lecę, ale w pewnym momencie poczułam hamulec, zemdlałam, ale na szczęście Eddie mnie złapał. Ocknęłam się, ale byłam strasznie przestraszona, i za razem zdruzgotana, co to mogło oznaczać, że jednak na pewno ktoś umrze. Do wieczora czas spędziliśmy w pokoju, rozpakowaliśmy się, odpoczęliśmy, po 19 wyszliśmy na miasto, do kina. Troszkę emocje opadły, i poprawił mi się humor. Fabian, nasz niezawodny kujon, dowiedział się, że po prawidłowym wykonaniu kilku zadań, i odebraniu pierścienia Anubisa od złej strony Ozyrysa nikomu nic się nie stanie. Oglądnęliśmy film z Eddiem, i potem wróciliśmy do akademika, postanowiliśmy iść spać, męcząca i długa podróż dawała się we znaki. Nie mieliśmy problemu z zaśnięciem.
Eddie

Obudziłem się rano, Pat jeszcze spała. Wstałem, zrobiłem poranne czynności, i wróciłem do pokoju, moja dziewczyna siedziała, obudziła się.
- Cześć piękna – powiedziałem
- Hej chłopaku- odparła i się uśmiechnęła
- Jak się spało?- zapytałem
- Cudownie, bo z Tobą- odpowiedziała
- Tak myślałem, bo jak inaczej- odparłem podszedłem do niej i ją pocałowałem
- Mmm bardzo miłe rozpoczęcie dnia – powiedziała Pat po czym udała się do łazienki przebrać, umyć, pomalować. Następnie poszliśmy zrobić jakieś śniadanie, Fabian zajadał się w najlepsze.
- Ej stary, nie za dobrze Ci, ja też tak chce- powiedziałem
- Moja Nina mi zrobiła, możesz tylko pozazdrościć- odparł
- Ehh….- usiadłem zrezygnowany
- Kochanie, nie martw się, zaraz Cię nakarmię – powiedziała śmiejąc się Patricia
- Noooo i to mi się podoba – powiedziałem szczęśliwy, nie z tego, że się najem, ale że mam taką cudowną dziewczynę, przekonałem się o tym nie raz. Przyniosła, owoce i ser, i tosty, zrobiliśmy z tego szaszłyki, i karmiliśmy się nawzajem, śmiejąc się przy tym okropnie, i co jakiś czas całując, Fabian i Nina patrzyli na nas jak na głupków.

Wróciłam, z kolejnym opowiadankiem, jest takie sobie, bo trochę nie mam pomysłów..
I tutaj właśnie jest zadanie dla czytelników, napiszcie co chcielibyście czytać w moich opowiadaniach. Piszcie sugestie dotyczące dalszych losów bohaterów, i rzeczy które chcielibyście czytać. Postaram się wziąć pod uwagę wszystkie komenty.
~Amanda